Πέμπτη 2 Δεκεμβρίου 2010

ΑΦΙΕΡΩΜΑ..Μιλτιαδης Παπασταμου..








ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΣΤΑΜΟΥ..
πριν απο ενα χρονικο διαστημα σε μια απο τις συναντησεις στην εφημεριδα για ποιον μπορουμε να κανουμε ενα αφιερωμα η σκεψη μου γυρναγε στο ονομα ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΣΤΑΜΟΥ..η χαρα μου εγινε μεγαλυτερη οταν η προταση στους συνεργατες μου εγινε αποδεκτη.Ετσι ξεκινησα να λειτουργω γυρω απο τον Μιλτιαδη Παπασταμου σαν φιλος οχι σαν επαγγελματιας δημοσιογραφος.Τον μιλτιαδη τον γνωρισα πριν απο 3 χρονια οταν επισκεφτηκα με μπολικο τρακ την συζυγο του την Σοφια Παπαζογλου..αναρωτιομουν τοτε τι παω να κανω εγω ανθρωπος γνωστης του χιπ χοπ με 2 μεγαλες προσωπικοτητες της ελληνικης μουσικης.Ειχα τετοιο τρακ που θυμαμαι οταν ανεβηκα τα σκαλια ακομα θυμαμαι ποσα ηταν..η υποδοχη και η κουβεντα με τον μιλτιαδη τοτε ηταν καταλυτικη στην μουσικη μου παιδεια και ενιωσα αληθινα τυχερος που γνωρισα τον ιδιο και την Σοφια.
Νιωθω τυχερος που αρχιζω και ξετυλιγω την κλωστη μια μουσικης πορειας που πιστεψε με αναγνωστη ειναι σημαντικη σε τετοιο βαθμο οσο ειναι και ο ιδιος ο Μιλτιαδης Παπασταμου...ΣΠΟΥΔΑΙΑ,ΑΛΗΘΙΝΗ,ΩΡΑΙΑ,ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΣΤΑΤΗ οπως ειναι κ ο ιδιος.. ΣΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.
Ειμαι παντα θιασωτης της αποψης κανεις δεν μπορει να κρινει την δουλεια του αλλου οταν δεν ειναι ο ιδιος γνωστης του ειδους..το θεωρω πιο σωστο να μην περνας στην κρητικη,οταν δεν εχεις γευτει τον κοπο και την εμπνευση του ιδιου του δημιουργου..
θα παραθεσω με τον τροπο μου στοιχεια οσο μπορω καλυτερα για τον Μιλτιαδη Παπασταμου και ελπιζω να μου συγχωρεσετε κατι αν παρελειψα..εδω γραφω ομως σαν φιλος και οχι σαν επαγγελματιας..ετσι δινω τιτλο στο παρακατω αφιερωμα...

'' ο ηχος του βιολιου που ενωνει ονειρα και κοσμους''

ο Μιλτιάδης Παπαστάμου γεννηθηκε στις Η.Π.Α..μεγαλωσε σε περιβαλλον μουσικο για αυτο πηρε το ερεισμα ωστε να ξεκίνησει σε ηλικία 10 ετών μαθηματα βιολιου στο Ελληνικό Ωδείο, από όπου πετυχε να παρει δίπλωμα με άριστα.Μεγαλωνοντας συνεχισε να εμπλουτιζει με μεταπτυχιακές σπουδές την μουσικη του παιδεια σε γνωστές μουσικές σχολές σε 2 σπουδαιες πολεις Λονδινο και Νεα Υορκη. Μεσα στην μουσικη του θαλασσα που ειναι η κλασική μουσική, πήρε κ μαθήματα τζαζ. Σε μια απο τις συνεντευξεις του ειχε πει οτι- «Προσωπικά δεν διακρίνω κάποια διάσταση στην υπόθεση ούτε πιστεύω στους στενούς διαχωρισμούς του ρεπερτορίου». «Για μένα η μόνη διάκριση που μπορεί να γίνει είναι ανάμεσα στην καλή και στην κακή μουσική.Κ αυτο ειλικρινα ειναι το χαρακτηριστικο ενος σπουδαιου μουσικου θα προσθεταμε εμεις..
κορυφαιες του στιγμες ειναι μεχρι τωρα πριν τα επομενα βηματα ειναι-

Η παγκόσμια πρεμιέρα του «Monologue Blue» που δόθηκε από τον ερμηνευτή σε συνεργασία με το «Absolute Ensemble», ορχήστρα δωματίου της Νέας Υόρκης, πριν απο αρκετο καιρο στο Τάλιν της Εσθονίας ενώ η αμερικανική πρεμιέρα του δοθηκε από τους ίδιους συντελεστές στη Νέα Υόρκη ..
σπουδαια δουλεια..
Οπως εχει πει και ο ιδιος
Μια σειρά συναυλίες και ηχογραφήσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό περιλαμβάνουν τα επόμενα σχέδια του .''
''Μόνο που δεν υπάρχουν πολλές ευκαιρίες για εμφανίσεις''.
η γνωση του Μιλτιαδη Παπασταμου τον οδηγει σε ομορφα μονοπατια και σε προσεκτικα βηματα..βηματα εκεινα που του δινουν το δικαιωμα να προσθετει και να γραφει ιστορια με τις δουλειες του..
ιστορικη παραμενει και αυτη η δουλεια που χαρισε στους καλους ακροατες της μουσικης
και αφορα ζωντανα ψηφιδωτα της γνωσης του μεσα απο νοτες...

τρεις συναυλίες τού Absolute Ensemble: μία στο Αίθριο του Μουσείου Μπενάκη, με το πρόγραμμα Absolute Bach Re-invented, που «συνομιλεί» δημιουργικά με τον Μπαχ, με σολίστ τους Μαρκ Χέρτσκοβιτς στα πλήκτρα και Δημήτρη Παπαθεοδώρου στο πιάνο.

Και δύο στη Μικρή Επίδαυρο, με το πρόγραμμα Absolute Heaven&Hellenic, που «παίζει» από κυπριακά παραδοσιακά τραγούδια και τραγούδια του Αλκίνοου Ιωαννίδη σε μορφή σύγχρονης σουίτας, μέχρι συνθέσεις μελών τού Absolute.

ΚΑΤΑΛΥΤΙΚΕΣ ΓΝΩΡΙΜΙΕΣ...
Στο Manhattan School of Music ο Μιλτιαδης Παπασταμου γνώριζει τον συμφοιτητή του Κρίστιαν Γιάρβι αλλά και τον Τζιν Πρίτσκερ.

-ετος 1993 .. πηρε σαρκα και οστα το Absolute Ensemble, ενα ευέλικτο μουσικό σύνολο που χαραξε σαν καραβι τα νερά της «κλασικής» μουσικής του, κατορθώνοντας, μακριά από κάθε λογικες, να συνδυάσει κλασικά έργα με διαφορετικά μουσικά ειδη και ρευματα, αυτα ηταν απο τζαζ και world music μέχρι χιπ χοπ,ναι καλα διαβασατε...

-ετος 1997.. ο Παπαστάμου συναντα τον Αλκίνοο Ιωαννίδη για ένα πρόγραμμα αφιερωμένο στην κυπριακή παράδοση, που παρουσιάστηκε στη Μικρή Επίδαυρο.Θριαμβος μουσικος...
η φιλία έκανε τον Αλκίνοο, να πολλαπλασιασει τα ταξίδια στη Νέα Υόρκη, και να γινει μέλος της παρέας των Absolute.Ετσι ηρθε η συνεργασία του με τον Πρίτσκερ, αλλά και η προσφατη συνεργασία του με όλους τους Absolute.

σε μια ερωτηση ενος δημοσιογραφου ο Μιλτιαδης ειπε-

'' Ριζώνεις στον τόπο που μένεις''. Ευχη μου ειναι πραγματικα να ριζωσει εδω στα μερη μας..
οσον αφορα για την αποτυχια διαβαστε απαντηση που ειχε δωσει ο ιδιος...

«Και η αποτυχία και η σαχλαμάρα. Ως καλλιτέχνης αντιμετωπίζεις το ρίσκο να εξεφτελίσεις κάτι ή και να εξεφτελιστείς. Διαφορετικά, αν πηγαίνεις με στόχο την, εκ των προτέρων, αποδοχή, δεν κάνεις τέχνη. Κάνεις μάρκετινγκ».
Απο αυτες τις φρασεις κατανοει καποιος,ποια ειναι η μουσικη του αρχη και που αυτη στηριζεται...σε μονο μια λεξη..αληθεια.

'' να σημειωσουμε βεβαιως...για τους αναγνωστες τι ειναι το Absolute Ensemble...''

ειναι- Το 18μελές νεοϋορκέζικο Absolute Ensemble που βρισκεται υπό τον Κρίστιαν Γιάρβι,που περιλαμβάνει στο ρεπερτόριό του Μπαχ, Ντεμπισί, Στραβίνσκι, Σένμπεργκ, Πέρτ, Ανταμς αλλά και Ζάπα, Μίνγκους, Χέντριξ και άλλα έργα των μελών του ή νέων συνθετών απ' όλο τον κόσμο. Η δισκογραφία τους «μετρά» 8 άλμπουμ, εκ των οποίων το «Absolute Mix», απέσπασε το 2000 το βραβείο των Γερμανών κριτικών και ήταν υποψήφιο για Grammy.

-δισκογραφικη δουλεια σταθμος...
«Που Δύσην ως Ανατολήν»
ο Αλκίνοος παρέα με το Μιλτιάδη Παπαστάμου σπρωξαν την μουσικη ενα βημα...πιο περα...

9 χρόνια χρειάστηκαν ο Αλκίνοος Ιωαννίδης και ο Μιλτιάδης Παπαστάμου για να ολοκληρώσουν παρακαλω αυτη την σπουδαια δουλεια.Να δωσουμε συγχαρητηρια στον εμπνευστη που εκανε πρόταση απο το Μεγαρο Μουσικής στον Ιωαννίδη να παρουσιάσει τραγούδια της πατρίδας του στο Φεστιβάλ της Μικρής Επιδαύρου το 1997. Η συνεργασία των δύο μουσικών τους εστειλε να γευτουν μουσικα με την κυπριακή παράδοση. O Παπαστάμου κ ο αλκινοος στα ταξιδια τους στην μεγαλονησο, ηχογράφησαν γέροντες και ψαλτάδες, βρήκαν αρκετές υπάρχουσες ηχογραφήσεις ενώ λειτουργησαν οι έρευνες και μελέτες ιδρυμάτων και ιδιωτών μεσα στην μουσικη..σαν το συν...που ελειπε.

το αποτελεσμα 13 παραδοσιακά κυπριακά τραγούδια, παρουσιαζοντας τα με μαγικο τροπο.
Με την δικια τους ματια δινουν νεα ανασα σε αυτα τα κομματια...ερχονται στο φως λειτουργωντας με το δικο τους παιξιμο..δινωντας στον κοσμο μια δουλεια γεματη ουρανο..

το νημα της διαδρομης του Μιλτιαδη Παπασταμου δεν εχει κλεισει στα γραφομενα μου παραπανω..συνεχιζεται ταξιδευοντας πανω στην γνωση,ερευνα,αληθεια,ζωη,πανω στα μαγικα δαχτυλα ενος μουσικου που ενωνει με νοτες...κοσμους..και τους προσφερει κατι μοναδικο..
το χαμογελο.
με σεβασμο πουλιος παναγιωτης.
























Δεν υπάρχουν σχόλια: