Η μουσική είναι ανάσα που τρομάζει την σιωπή και την άγνοια..μόνο η πένα την κλείνει σε ένα λευκό τοπίο για να ανταμώσει τον ήχο και το οραμα.Καλως ήρθατε στην παρέα μας .Κάλως ήρθατε στην ανάγκη μας για έκφραση και επικοινωνία με τους ήχους..κάτσε μαζί μας αναγνώστη και ταξίδεψε ..
Τρίτη 13 Μαρτίου 2012
Μαρία Κώτη 13.03.2012 22.00
Μαρία Κώτη
13.03.2012 22.00
Μουσική Σκηνή Αυλαία - Αθήνα
«Mέσα απ’ τα εμπόδια περνάμε κάθε μέρα, κι οι φωνές μας φτάνουν πιο μακριά απ’ όσο φανταζόμαστε. Τ’ ακροδάχτυλα ακουμπούν το άπειρο κι η φαντασία μεταμορφώνει τα πάντα μαζί με την αδερφή της, την έμπνευση. Είναι κάτι που ερωτεύεται τα μάτια μας και τις σκόρπιες αλήθειες που τόσο αγαπήσαμε. Και για όσα ξεθωριάζουν πια, καλώς τα ζήσαμε, σ’ ένα παιδάκι τα χαρίσαμε...».
Η Μαρία Κώτη μεγαλώνοντας νιώθει πιο παιδί από ποτέ, κι ίσως αυτό να οφείλεται σε μια προίκα αλλιώτικη, τον ιδιαίτερο προσωπικό της τρόπο να εκφράζεται μέσα απ’ το τραγούδι και να επικοινωνεί με τον παράξενο κόσμο των «μεγάλων»...
Μαζί της συμπράττουν οι: Δημήτρης Κουκουλιτάκης (κιθάρες flamenco), Έκτορας Κυριάκου (λαούτο, μαντολίνο, φωνή, παρατηρήσεις...), Αντρέας Αρβανίτης (λύρα κρητική, λύρα πολίτικη, πιάνο, κιθάρα, ζεν), Αλέξης Νόνης (κρουστά) και Γιώργος Βεντουρής (μπάσο) σε μια μουσική παράσταση που παντρεύει τα τραγούδια των Χαΐνηδων με το Federico Garcia Lorca και το Χατζιδάκη, τον Παπαδιαμάντη με το Ρεμπώ και το «motherless child»,
τη Mercedes Sosa με τη Βραζιλιάνα Marisa Monte και την πληθωρική Shakira,
τον Αττίκ με τη Δανάη,
τη Marriane Faithfull με την Τracy Chapman,
το Flamenco μ’ ένα αφγάνικο ερωτικό,
τον Κλάδο, το Σκορδαλό και τα ριζίτικα μ’ ένα καθιστικό απ’ τη Βουλγαρία,
το Νίκο Ξυλούρη με τον Άσιμο
και άλλα αγαπημένα!
Μια μουσική παράσταση με βασικές αρχές την ελευθερία της έκφρασης, τον άφθαρτο έρωτα, την παιδική περιέργεια και έκπληξη, και την αναρχία…
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου