ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΙΜΑΛΗΣ..ενας αφηγητης της μοιρας..

διαβαστε ενα μερος απο το βιβλιο ''ΑΠΕΡΑΝΤΕΣ ΜΝΗΜΕΣ''
το παρων κειμενο δινεται για προδημοσιευση κατοπιν παραχωρησης απο την ΒΟΙΩΤΙΚΗ ΕΚΔΟΤΙΚΗ Α.Ε.

ενας αφηγητης της μοιρας..
ξεκινωντας να γραφω αυτες τις γραμμες προσπαθησα,σκεφτηκα,γυρεψα στοιχεια για το κειμενο που επρεπε να συμπληρωσω για την ιδεα να πω και εγω κατι..για οσα αντιλαμβανομαι για το δικο μου hip hop..Απεναντι μου μονο το κυμμα κ το γαλαζιο της θαλασσας..γιατι το εγραψα αυτο σε τουτο το μερος?
ισως γιατι ο συγκεκριμενος τραγουδοποιος,στιχουργος,μουσικος φερνει στο μυαλο μου εικονες απο μερη που ο ιδιος τα ξερει και ανηκει σε εκεινα...
ενας λυραρης που γυρω απο την φωτια στα αγρια βουνα της Ικαριας αφηγηται την ζωη...
καλες,κακες,σιωπηλες στιγμες..ετσι τον σκεφτηκα..ετσι τον αντιλαμβανομαι..ετσι τον σεβομαι..
ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΙΜΑΛΗΣ λοιπον...
οσοι γνωριζουν τα στοιχειωδη απο το ερημο ελληνικο τραγουδι ξερουν τα βασικα...εγω δεν θα μπω στην νοοτροπια των συγκεκριμενων στοιχειων αυτα για τυπικους λογους καταγραφονται πιο περα...σε αυτες τις σελιδες καταγραφουμε το προσωπο..ετσι κατανοουμε ποσο σπουδαιος ειναι κ τι πραγματικα σημαινει δημιουργος..
τον δικο μου ΝΙΚΟΛΑ ΤΩΝ RAZASTARR τον τοποθετω μεσα στο ελληνικο τραγουδι,οχι με τα στερεοτυπα του hip hop η του ραπερ..
μουσικη ποιει..σαν μουσικος τραγουδια σκορπαει.
Απο τα μεσα της δεκαετιας του 85 εως και σημερα εχει στα χερια του κατι το μοναδικο..μια πενα.
Μια πενα που αφηνει πισω της στιχους γεματες φως κ ζωη.Αυτο ειναι για μενα hip hop.
Oσοι ξερουν τι εννοω,χαμογελανε με το αισθημα της υπερηφανιας.
Το hip hop ειναι στιχος..μετα ολα τα αλλα..στιχος που φερνει κ την αληθεια..
Αυτη η φραση τον αντικατοπτριζει σαν πρωταγωνιστη..
Καθως ο λυραρης αφηγηται,οι δεκτες γυρω του λαμβανουν μηνυματα..χαρας,αγαπης,πονου κ το βασικοτερο της αληθειας.
Αναφερω 2 φορες την λεξη αληθεια γιατι μπορω να βαλω το χερι μου στην φωτια για το τι λεει,τι εννοει κ πως πνιγει το ψεμα με το μελανι του.
Αν το ελληνικο τραγουδι ειχε στις ταξεις του τετοιους αληθινους δημιουργους τοτε η ομορφια θα υπηρχε παντου,οχι σε εξαιρεσεις.
Εχω παει σε συναυλιες του ...εχω δει ποσο προσοχη δινουν οι ακροατες που τον ακολουθανε...ειναι κατι μοναδικο.
Στον εαυτο μου μετα απο χρονια μου μενει η γευση της προσμονης κ της επιγνωσης ποτε θα ακουσω κατι καινουργιο απο τον ιδιο.
Απο το ''ΓΙΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΦΥΓΕΙ''''ΤΟ ΚΕΛΙ'''ΚΑΝΕΝΑΣ ΠΟΝΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΟΣ''''ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΟΛΑ''''ΣΤΑ ΓΛΥΚΑ ΛΕΙΒΑΔΙΑ''''ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ''μοναδικος.
Δεν μπορω να ξεχασω την καλυτερη ερμηνεια του το ''ΣΤΑ ΓΛΥΚΑ ΛΕΙΒΑΔΙΑ''.
ξερω οτι τα λογια του που γραφει ειναι κομματια απο την ζωη κ το αιμα του.
Η συμμετοχη του σε θεατρικη ομαδα κ η παρουσια του στην ταινια ''ΜΑΤΙΑ ΑΠΟ ΝΥΧΤΑ''του Π.Χουρσογλου τον βοηθησε αυτο το δημιουργικο να το θεσει στο hip hop.
H γνωριμια με τον ΑΝΤΡΕΑ ΤΣΙΑΜΠΟΚΑΛΟ καταλυτικη..αφου και οι 2 απο το 1992 πλαθουν στιχους και τα κανουν τραγουδια..
Αυτο παει να πει τους ταιριαξε η μοιρα..
Αυτη την μοναδικη ευκαιρια την εκμεταλευτηκε αφου οι RAZASTARR ειναι στο hip hop οτι ο Αλκινοος Ιωαννιδης για το εντεχνο..
Λες να μην ειναι ταιριαστο παραδειγμα αυτο?δεν το πιστευω..υπαρχει ηθος στον ΝΙΚΟ..ηθος που φερνει μαζι ενας σπανιος κ σπουδαιος ανθρωπος..
Πως λοιπον να μην βγαινει αυτο στην μουσικη?
Πως ΡΩΤΩ???...
συνεχιζεται...

το κειμενο ειναι ενα μερος απο το βιβλιο ''απεραντες μνημες''