Η άλλη όψη του βινυλίου στο ΡΑΔΙΟ ΘΗΒΑ 97,5 συντονισου καθε τεταρτη 6μμ-8μμ

αυτην την τεταρτη ζωντανα στον 97.5
«Η άλλη όψη του βινυλίου», θα παρουσιασει τρεις αγαπημένους φίλους,

την ‘μούσα’ του Σπανού – Πλέσσα - Χατζηνάσιου, Πένυ Ξενάκη, τον μουσικό-ηχολήπτη και άνδρα της Τόλη Κετσελίδη και την ηθοποιό Αργυρώ Αγγελοπούλου, οι οποίοι ξετυλίγουν το νήμα της καλλιτεχνικής πορείας τους καισυναντιούνται με τον Ροκ-Α-Μπίλυ! Μια εκπομπή για μικρούς μεγάλους ή μεγάλους μικρούς.
Ξενάκη - Κετσελίδης - Αγγελοπούλου «Η άλλη όψη του βινυλίου»

ΣΑΚΗΣ ΙΝΤΖΕΒΙΔΗΣ.

Η άλλη όψη του βινυλίου είναι για μένα μια κατάθεση ψυχής σε όσα σημάδεψαν μουσικά την ζωή μου τα τελευταία τριάντα χρόνια. Θυμάμαι παιδάκι οκτώ χρονών όταν πήγαινα στο χωριό της μητέρας μου , στην Επισκοπή Βεροίας, και τα ξαδέρφια μου με γαλουχούσαν με ακούσματα λαϊκά , από Μανώλη Αγγελόπουλο, Στράτο Διονυσίου, Πάνο Γαβαλά-Ρία Κούρτη, τον μεγάλο Στέλιο Καζαντζίδη και άλλους πολλούς, που αν τους αναφέρω θα χρειαστώ και άλλη σελίδα.

Το ευτύχημα ή δυστύχημα θέλετε πείτε το, ήτανε άλλο , ότι είχαν πειρατικό ραδιοσταθμό στα Μεσαία. Εκεί λοιπόν σε ηλικία εννιά χρονών, ντροπαλά, βγήκα στον αέρα , μίλησα σε εκπομπή τους! Μια στιγμή όχι τυχαία για να σημαδέψει την μετέπειτα πορεία μου. Ενώ εξακολουθούσα να ασχολούμαι με την μουσική έχοντας επιρροές από τα τότε ακούσματα, κάθε είδους, από λαϊκό , ρεμπέτικο, μέχρι Olympians και Charms, έφθασα στα δεκαέξι μου, παρέα με έναν φίλο μου να κάνουμε τον πρώτο μας πειρατικό σταθμό, αλλά όχι από τους πρώτους στην Βέροια. Μετά από δύο χρόνια και ενήλικος πια αφού παράτησα τα πειρατειλίκια, ξεκίνησα να δουλεύω σε νυχτερινά μπαρ ως Dj , το νυχτοκάματο ήταν καλό τότε, και πάντα ήθελα κόσμο στα μαγαζιά που έπαιζα- το ίδιο βέβαια και ο επιχειρηματίας.

Μια πορεία αγαπητοί αναγνώστες-ακροατές 25 ετών παίζοντας μουσική σε νυχτερινούς χώρους και ραδιόφωνο και συν 5 χρόνια παραπάνω σαν ακροατής σε μουσικές συναυλίες που πήγαινα από πιτσιρικάκι , μας κάνουν 30 χρόνια.

Ας αφήσουμε το παρελθόν, θα ήθελα να μιλήσουμε για το παρόν, για όλους αυτούς- επώνυμους και λιγότερο επώνυμους -που με βοήθησαν συμμετέχοντας στις εκπομπές, για όλους αυτούς που ήρθαν εκεί που διέμενα στην Αθήνα, για να πιούμε καφεδάκι , να μου ανοίξουν την καρδιά τους, να μου πουν τα προβλήματα που υπάρχουν στον χώρο της μουσικής, και να κάνουμε συνέντευξη. Θα ήθελα να ευχαριστήσω και θα ακουστεί μέσα στις εκπομπές μου αυτό, όσους ανοίξανε τα σπίτια-στούντιο τους, με φιλοξένησαν και τους φιλοξένησα παράλληλα και εγώ στις εκπομπές μου.

Υπάρχουν εκπομπές που το ρίγος με διαπερνά και αλλάζει χρώμα η φωνή μου από αυτά που ακούω, υπάρχουν και στιγμές χαλάρωσης με γέλιο, έτσι πρέπει εξάλλου για μένα να είναι το ραδιόφωνο, μια πηγή ζωντάνιας , αλήθειας και μουσικής ψυχαγωγίας. Δυστυχώς βρισκόμαστε στα πρόθυρα της διάλυσης του καλού ραδιόφωνου πανελλαδικά, αν δεν έχει γίνει ακόμα, λίγα καλά προγράμματα διασώζονται, και κάποιοι λιγότεροι ραδιοσταθμοί στα Fm.

Τα play list δίνουν και παίρνουν , με μόνο θύμα την μουσική , τους μουσικούς , τους στιχουργούς και όλους αυτούς τους νέους ανθρώπους που έχουν ταλέντο και έχουν δικαίωμα στο όνειρο, όχι μέσω τάλεντ σόου , αλλά μέσω της τριβής με τον κόσμο στις ζωντανές συναυλίες που κάνουν για να καταθέσουν την δουλειά τους και μέσω της μετάδοσης των τραγουδιών τους στο ραδιόφωνο. Έτσι είναι το δίκαιο νομίζω.

Μέσα λοιπόν σε αυτό το χάος του ραδιοφώνου των Fm, ήρθε το διαδικτυακό ραδιόφωνο στην ζωή μου και ο Ορφέας, που ναι μεν έχει πολλά καλά το web radio, απλά και εκεί ο κάθε ακροατής πρέπει να ξεχωρίσει τι του αρέσει να ακούσει, μιας που υπάρχει σαβούρα πολύ, όπως βέβαια και στα διαδικτυακά περιοδικά της μουσικής.

Ο καθένας κρίνεται από το έργο του βέβαια, ακόμα και οι κυβερνήσεις, αλλά εμένα προσωπικά με καίει ότι έχω νοιώσει 17 μέρες στην Αθήνα που βρισκόμουν πρόσφατα, για ρεπορτάζ και συνεντεύξεις , ένα κλίμα άθλιο και χειραφετημένο προκειμένου να χτυπηθεί η πολιτισμική μας κληρονομιά, να χάσουμε την ταυτότητα, την ιστορία, τις αξίες μας τις πολιτισμικές, αυτές που με κόπο έχτισαν οι Αρχαίοι υμών πρόγονοι.

Για αυτά και άλλα πολλά , θα μιλήσουμε στις νέες εκπομπές « Η άλλη όψη του Βινυλίου », με παρέα μας μεγάλα και μικρότερα ονόματα, του καλλιτεχνικού χώρου, γνωστοί, μα και άγνωστοι. Θα ακούσουμε μέσα στις εκπομπές για πράγματα που νομίζαμε ότι τα γνωρίζουμε, αλλά τελικά όχι όπως πρέπει. Αλήθειες που βγαίνουν μόνο σε φιλικές κουβέντες.
Πρώτος επίτιμος προσκεκλημένος της εκπομπής θα είναι ο άνθρωπος που φέτος χάρισε την μουσική του « Ταξίδια που δεν έκανα » ως σήμα στην ραδιοφωνική μου εκπομπή, ένας άνθρωπος που όχι μόνο δηλώνει έδρα την Κοζάνη , αλλά ζει κιόλας, ο τραγουδοποιός Μάκης Σεβίλογλου.