ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΙΜΑΛΗΣ..

ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΙΜΑΛΗΣ.. ra z a s t a r r...
δισκοι και συμμετοχες












ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΙΜΑΛΗΣ..RAZASTARR..καπως ετσι ξεκινα το ταξιδι..

Ονειροπολώντας σε μια ήρεμη ψυχική κατάσταση,
πέρασα ζώνες φωτός , πέρασα όμορφα σ’ άλλη διάσταση,
γαλήνια ομίχλη, μουσική γλυκιά, όμορφο φως
καθώς δύει ο ήλιος σιωπηλός με γοητεύει ο ουρανός ,
χρυσάφι, χρώμα γέμισε όλη η πλάση,
πόσο όμορφη είναι η γη, πόσο όμορφα είναι τα δάση,
και ξέφυγα πάλι, μες το μυαλό μου σαν σύννεφο, ζάλη
να τριγυρνά και να νοιώθω ποτάμι
ότι νικάει το φως , το σκοτάδι, με ένα του χάδι,
άγγελος έρχεται τραγούδι χαράς να πει,
στο κάθε λουλούδι δίνει πνοή, δίνει ζωντάνια και ελπίδες να ζει,
ελευθερία! Ώ ελευθερία! χρυσή μέρα, τόλμη σε νοιώθω,
θέλω να τραγουδήσω με τόσο πόθο,
γαλήνια ψυχή να σε χάσω δεν θέλω
ποτέ μη μου λείψεις , να ’σαι κοντά όταν ταξιδεύω...

Σε άγνωστα μέρη του μυαλού μου ταξιδεύω,
διασχίζω δρόμους του ουρανού και αγναντεύω
χιλιάδες ίχνη από ψυχές που τώρα ζουν με αρμονία,
είχαν βρει τη λογική μα ’χάσαν την ουσιά,
βλέπω τη γη σαν ζωγραφιά, τον ήλιο σαν πινέλο,
τρέμουν τα φύλλα της καρδιάς να προσγειωθώ δεν θέλω,
μια ατελείωτη χαρά, λίγες στιγμές γαλήνης,
βλέπω τον κόσμο ζωντανά χωρίς σημάδια ευθύνης,
προβλήματα εξορκίζονται και οι ριπές ανοίας,
οι σκέψεις εμπλουτίζονται με δόσεις φαντασίας,
στης διαδρομής τα χρώματα βρίσκω συνέχεια εμένα,
ανοίγω δικούς μου ορίζοντες δεν αφορούν κανένα,
στενεύουν πάλι οι επιλογές τελειώνει το τραγούδι,
τρέμει όμως ο ρυθμός , ανθίζει το λουλούδι,
πέφτει ένα αστέρι απ’ την φυλή του ουρανού στο δρόμο,
σπάει, φωτίζει τη σκηνή και ξεπερνά τον τρόμο.

Όταν ταξιδεύω λοιπόν ξεφεύγω.
φεύγω ή ξεμένει το μυαλό μου κάπου
μα ξέρω να επιστρέφω πάλι πίσω,
να δημιουργήσω προσπαθώ κάθε στιγμή κάθε λεπτό,
να εφιστήσω την προσοχή μου,
στα ταξίδια του μυαλού την ανοχή μου δεν θα ξοδέψω,
στην εποχή μου θέλω σιγά σιγα να πιστέψω,
την αύρα της ζωντάνιας στον αέρα να μαζέψω...
σκόρπιες οι σκέψεις έρχονται, πελαγοδρομούν κι οι λέξεις έπονται,
μπερδεύουν, δεν περιγράφονται και φαίνονται εικόνες θολές
μα οι αισθήσεις λειτουργούν κάπως έτσι κι αυτές,
μήπως είναι στα αλήθεια κι αυτή μια μορφή ελευθερίας ;
δυνατά τα συναισθήματα κι οι δόσεις ηρεμίας.

Και μηνύματα χαράς
ανοίγονται με μιας
τα φύλλα της καρδιάς σαν τραγουδάς
η γη
γλεντάει κι αυτή μαζί,
γαλήνια ψυχή γεμίζει τη γιορτή...
φως
χαρίζει ο ουρανός
ακούγεται ο σκοπός τόσο μελωδικός φανταστικός ,
τα φύλλα της καρδιάς ανοίγονται με μιας σαν τραγουδάς
κι αγαπάς...
οταν ταξιδευω''razastarr..


“σε όσους ανθρώπους είπαμε γεια, έστω και με τα μάτια όπου και αν βρεθήκαμε”.


Tracklist εν χρονω...
Καλωσόρισμα
Αλλάζουν Όλα
Σαν Μπάλα
Γελώντας Δυνατά
Χρόνος (Ορχηστρικό)
Θαύμα Είναι...
Στα Γλυκά Λιβάδια
Κάτω Από Τον Ουρανό όλα
Αφού Στα Χέρια Τους έχουν Τη Δύναμη
Κρυστάλλινη Σπηλιά (Επεισόδιο 1)
Κρυστάλλινα Πλοία (Επεισόδιο 2)
Τρανοί! (Επεισόδιο 3)
Στον Απέραντο Κενό Χώρο
Το Νούφαρο Του Ποιητή
Φάρος
Εδώ
Έξοδος


ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΙΜΑΛΗΣ..
λενε για τους ικαριωτες οτι ειναι οι λυραρηδες που στους στιχους τους μπροστα γονατιζει ακομα και ο θανατος..αυτα μου εχει πει ο γεροντας παππους μου που εζησε σε αυτο τον ιερο τοπο στα χρονια της εξοριας..καπως ετσι ταιριαζει αυτη η εικονα με τους στιχους που γραφουν αυτα τα χερια..του ΝΙΚΟΛΑ..
η σκεψη μου φευγει απο τα απλα δεδομενα που θεωρουνται οι συγχρονοι μουσικοι οταν εχεις να κανεις με εναν τετοιον μουσικο..μουσικος που παταει πανω στην ποιηση και την τραγουδα..οπως η ζωη σου χαριζει την ομορφια..
18 χρονια τωρα σκορπα μεσα στους δισκους την ζωη του..τοσο σημαντικο ειναι αυτο ακροατη που πραγματικα με κανει χαρουμενο και περηφανο που τον γνωριζω.
18 χρονια με δισκους,live,συμμετοχες,σολο,παρεα με τον ΑΝΤΡΕΑ ΤΣΙΑΜΠΟΚΑΛΟ,γονατιζουν τον θανατο..μεταφορικα και ηθικα.
ο τραγουδοποιος και στιχουργος και μουσικος που ολα στην πορεια του αυτα τα χρονια δεν του χαριστηκαν αλλα τα εφερε ετσι που να εχουν τα μουσικα του ματια μια εικονα..
ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗΝ ΖΩΗ..
το ελληνικο χιπ χοπ δεν θα ηταν το ιδιο χωρις την μπασα φωνη που χτυπα στα ηχεια και μιλα,εκφραζεται,ραπαρει..μονο που στο ραπ του πλαθει την σιωπη.
πραγματικα στην σκηνη επανω σηκωνει την γροθια λες και χτυπα τα σκοταδια που εχουμε στις μερες και στις σκεψεις μας...
λογια..λογια...λογια...λογια..μονο που αυτα τα λογια εχουν την αληθεια τους.εχουν αυτο που δυστυχως δεν εχουν οι αλλοι..την αληθεια..
Τα χρονια που περνανε κρατανε το ιδιο μοτιβο..να ειναι αφηγητης της μοιρας..
Νικος καριμαλης..τραγουδωντας για την ζωη..για την σκεψη..για τον απεραντο ουρανο..εκει που πρεπει να κοιταμε ολοι μας..το γαλαζιο..
για παντα..ορειβατης τρελος/ταξιδευω στο φως...

ΚΡΥΣΤΑΛΛΙΝΑ ΠΛΟΙΑ



.. ..



Ω ΚΑΙ ΤΙΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ
ΚΑΗΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΑΚΡΥ ΠΟΤΑΜΙ
ΛΕΕΙ ΠΩΣ ΣΤΗΝ ΜΑΧΗ ΜΟΝΑΧΟΣ ΤΟΥΣ ΔΡΑΚΟΥΣ ΘΑ ΚΕΝΤΗΣΕΙΣ
ΚΙ ΑΦΟΥ ΤΟΥΣ ΚΑΤΣΕΙΣ ΔΥΟ ΒΑΘΙΕΣ ΜΈΝΑ ΜΑΚΡΥ ΔΡΕΠΑΝΙ
ΘΑ ΠΑΣ ΣΤΗΝ ΝΥΦΗ ΚΑΙ ΞΑΝΑ ΘΑ ΤΗΝ ΓΛΥΚΟΦΙΛΗΣΕΙΣ
ΚΙ ΑΝ ΕΙΝ ΤΗΣ ΜΟΙΡΑΣ ΜΟΥ ΓΡΑΦΤΟ ΝΑ ΜΕ ΧΤΥΠΑΕΙ ΤΟ ΚΥΜΑ
ΕΓΩ ΘΑ ΓΡΑΦΩ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΟ ΠΙΟ ΚΑΛΟ ΜΟΥ ΠΟΙΗΜΑ
ΟΛΑ ΤΑ ΔΑΣΗ ΟΙ ΘΑΛΑΣΣΕΣ ΤΑ ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΑ ΤΟΠΙΑ
ΓΛΥΚΑ ΣΟΥ ΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΙ ΑΠΛΑ ΚΑΙ ΦΤΙΑΧΝΕΤΑΙ ΟΥΤΟΠΙΑ
ΣΕ ΒΑΘΥΓΑΛΑΖΑ ΝΕΡΑ ΚΑΙ ΣΤΕΦΑΝΑ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ
ΣΕ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΞΑΚΟΥΣΤΑ ΣΑΝ ΔΑΚΡΥΑ ΑΣΤΕΙΟΥ
ΓΕΛΑΕΙ ΤΗΣ ΠΛΟΥΣΙΑΣ ΓΗΣ ΣΚΟΠΟΣ ΝΑ ΜΑΣ ΧΑΡΙΣΕΙ ΚΑΤΙ
ΠΟΥ ΜΕΣ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ Ο ΚΑΘΕΙΣ ΘΑ ΜΑΘΕΙ ΤΙ ΕΙΝΆΓΑΠΗ
ΑΛΛΟΣ ΚΑΛΑ ΘΑ ΤΗΝ ΔΕΧΤΕΙ ΚΙ’ΕΥΘΕΙΣ ΘΑ ΤΗΝ ΓΝΩΡΙΣΕΙ
ΚΙ ΑΛΛΟΣ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΘΑ ΤΗΝ ΔΕΙ ΘΑ ΤΗΝ ΕΤΙΜΩΡΗΣΕΙ



.. ..



------------------------------------------------------------------------------------



ΚΑΙ ΝΑ ΠΟΥ ΕΔΩ


ΣΤΗΣ ΓΗΣ ΤΗΝ ΑΚΡΗ



Τ’ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ ΖΗΤΑ



ΚΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΣΚΛΗΡΗ ΣΑΝ ΕΙΝΑΙ



ΦΩΝΑΖΕΙ ΣΤΟ ΧΩΜΑ ΝΑ ΞΥΠΝΑ



ΣΤΡΟΙΦΟΓΥΡΙΖΟΝΤΑΣ ΕΛΠΙΖΕΙ



ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΜΙΛΑ



ΠΛΟΙΑ ΚΡΥΣΤΑΛΛΙΝΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΜΩΡΟ ΜΟΥ



ΠΟΥ ΣΟΥ ΚΡΑΤΑΝΕ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ


...............NIKOΛΑΣ..RAZASTARR...